De Oostenrijkse pianist Elias Stemeseder (31) was tot dusver tevreden met zijn werk als begeleider, hoewel eenieder die zijn werk met het Jim Black Trio vanaf 2008 kent, moet weten dat hij een uitmuntende pianist is met veel gevoel en voorstellingsvermogen. “I didn’t feel like I was ready” zegt hij bij het uitbrengen van een album onder zijn eigen naam, waarbij hij zijn superieure samenwerking met percussionist Max Andrzejewski “light/tied” uit 2020 niet meerekent. “I was looking at myself more from the perspective of a student who’s just learning. I’m not saying I’m ready now. Intakt asked me to do it”. Behalve met Jim Black werkt hij ook samen met de blazers Anna Webber en Philip Gropper en percussionist Christian Lillinger, waarbij telkens weer blijkt dat hij beschikt over een razendsnel aanpassingsvermogen in elke mogelijke situatie.

Het proces dat voerde tot dit album was langdurig en complex, hij werkte meer dan 18 maanden aan het werk op “Piano solo” en zelfs na het opnemen van 6 uur muziek was hij nog steeds onzeker over het project. Pas na een week vakantie in de Alpen zonder telefoon, met veel wandelingen begon hij de muziek te herzien, maar het duurde tot januari 2022 dat hij eindelijk besloot tot het uitbrengen van het materiaal op dit album. En daar mogen we als luisteraar heel blij mee zijn want “Piano solo” is een uitermate boeiend en intrigerend werkstuk geworden. Dat zal niet voor eenieder opgaan want verwacht hier niet een doorsnee mainstream piano album, dat soort muziek verschijnt overigens nooit op het Intakt label dat gespecialiseerd is in avant - garde jazz.

De piano wordt door Elias op hele bijzondere manieren gebruikt, met hamerende aanslagen waarbij de boventonen eruit springen en hun eigen melodie vormen zoals in “tau” of alleen de linkshandige noten en clusters gebruiken wat een heel eigen dimensie toevoegt aan het geluid alsof de noten als ijspegels neerploffen (“lem-botanik I”). Dat alles afgewisseld met een meer “normale” benadering van het instrument zoals in het stemmige “cc/choral”. Er zijn ook invloeden van collega pianist Craig Taborn te horen zoals diens energieke herhaling van noten. “nonspirituals (teer)” is een uitermate apart nummer met zijn herhaalde donkere tonen afgewisseld met kristalheldere noten, heel bijzonder. Een bijzonder nummer is “foeggslia” niet van Stemeseder zelf maar een Oostenrijkse traditional opnieuw gearrangeerd door Elias, een wondermooi pareltje op dit avantgardistische album. Vaak beluisteren is vereist om alles te bevatten en steeds meer te gaan waarderen !

Jan van Leersum.